والله العظيم بحبك

بَحِبِّكْ يا مصرْ ..


وبعشقْ ترابكْ .


وألِفْ المداينْ ..


وأرْجعْ لبابِكْ .


وأحِسْ بكيانى ..


وكرامتى فْ رحابِكْ .


يقولوا فقيره ..


يقولوا أسيره ..


بشوفِكْ أميره ..


وأحبِّكْ يا مصرْ .





بحبِّكْ ملايه .. ومنديلْ بِقُويا .


مقالبْ من أختى .. وغتَاته مْنْ أخويا .


ودعوه مِنْ أمى .. تنسينى همِّى ..


وحِكْمَه مْنْ أبويا.


وأحبِّكْ صبيِّه .. على البحرْ جايَّه ..


فى ساعةْ عصَارى .


ونسمه قُبَالْها .. تطيَّرْ فى شالْها ..


تبَيِّنْ جمالها .. وتِرجعْ تدارى .


وأحبِّكْ مراكبْ .. تعدِّى إللِّى راكبْ ..


لبرْ الأمانْ .


يدوبْ جوَّا نيلكْ .. ويعطشْ يجيلكْ ..


يقوللِّكْ كمانْ .





وأقابلِكْ ببُوسه .. فى زفِّةْ عروسه ..


ولَمَّه فى بيتنا ..


مع ولادْ حارتْنا ..


تدُقْ المزاهرْ .. ترُدْ المزامرْ ..


تزَغْردْ جارتْنا .


نهلِّلْ .. نغنى ..


وحلمْ التمنِّى ..


ينورْ ليليتنا .


وأحبِّك زياره لبيتْ عمْ سيدْ ..


ده أصله فقير مِشْ حيقْدرْ يعَيِّدْ ..


نعَيِّدْ عليه .. نفرَّحْ عنِيهْ ..


ويدعيلْنا دعوه بمليونْ جنيه .





فى أرضِكْ يحِسْ الغريبْ إنُّه مصرى ..


وإحنا الأجانبْ .


ويلْقَى الرعايهْ .. ويلْقَى الحمايهْ ..


على كلْ جانبْ .


ويمشى ف ربوعِكْ .. ويشبعْ بجوعِكْ ..


ويعملْ مصايبْ .


ويرحلْ وينسى .. جِميلِكْ ويقْسَى ..


ويطْلَعْ يعايبْ .


ويرْجعْ تسامْحى .. يا ساكنه فْ ملامحى ..


يا سِتْ الحبايبْ .





ولادِكْ بَنُوكى .. بروحْهُمْ فَدُوكى ..


ويِشْهدْ عليهمْ ترابكْ فى سينا .


ومنهُمْ با عوكى .. عشانْ الشِيروكِى ..


وفيللَّا فْ مارينا .


يعيشوا فى خيرِكْ .. ويدُّوهْ لغيركْ ..


ولادْ اللَّذِينا .


ولوْ جارْ زمانْهمْ .. يعودُوا لْمكانهمْ ..


يلاقوا السَكينَهْ .


وتِنْسِى جحودْهمْ .. وتبكى عليهمْ ..


عنيكى الحزينهْ .





فى أرضكْ سرَحْتْ .. فشَلْتْ ونَجَحْتْ ..


وعشْتْ بْبساطَهْ .


صاحِبتْ الحمَامْ .. ونِمْتْ فْ سلامْ ..


ولوَْ عَ البلاطهْ .


تِغَيَّرْ فى شَكلى ..همومى ومشَاكْلى ..


لكِنْ روحى لأْ .


أعَبَّرْ بغنْوهْ .. وأقولْ نُكتهْ حلوهْ ..


لكِنْ يأسْ لأْ .


ما طيقْشْ الغَتاتهْ ..


وقلبى المسالمْ ما يعرفْ شّماتهْ ..


وأقولْ بالتلاتهْ ..


بحبِّكْ .. بحبِّكْ .. بحبِّكْ .. يا مصرْ